Twee jaar geleden gingen we met z'n drietjes 14 dagen naar Terschelling. Lucy was toen anderhalf. Terschelling is voor mij DE plek om op te laden en nieuwe energie op te doen. Maar ik was totaal gebroken toen we na twee weken weer thuiskwamen.
In juni zijn we twee weken met z'n vieren naar Frankrijk geweest. Lucy is nu 3,5jr en Teun was tijdens de vakantie 9 maanden. Ik heb enorm goede herinneringen aan Frankrijk als vakantieland. Als kind heb ik er geweldige vakanties gehad met mijn broers en ouders. Toen we thuis kwamen had ik het idee dat we minstens een maand weg waren geweest en was ik helemaal opgeladen, zeker tot de volgende vakantie (die voor ons in november op de planning staat).
Waar ligt toch dat verschil, dat ik twee jaar geleden totaal gesloopt was na de vakantie en nu helemaal ontspannen?
Hier een opsomming van mijn gedachten hierover:
- Het weer
Natuurlijk werkt het mee om twee weken Franse zon te hebben in tegenstelling tot het wisselvallige Nederlandse weer wat we op Terschelling hadden. Het is zo lekker Nederlands om het hier over te hebben, maar genoeg onderzoeken wijzen uit hoe blij je kunt worden van de zon! Dat is ook een rede dat wij het zo heerlijk vinden om in juni op vakantie te gaan. Hele lange dagen, zodat je er om half tien 's avonds nog zo bij kunt zitten:
- Eten en drinken
Blijf je in Nederland dan is mijn ervaring dat je toch in dezelfde cirkel van eten en drinken blijft hangen. Je zal waarschijnlijk iets meer lekkere dingen meenemen en iets uitgebreider koken, maar toch doe je boodschappen in dezelfde winkel en zal je snel naar dezelfde producten grijpen. In het buitenland (en dat is denk ik al vlak over de grens zo) is dat totaal anders, als je tenminste geen koffers vol aardappels en knakworstjes meeneemt.... Ik vind het echt een klein feestje om zo'n mega grote Franse supermarkt binnen te lopen. Toch opzoek naar bekende producten die je vervolgens niet kunt vinden en dus wel creatief moet zijn met wat je dan gaat eten. Met hier en daar toch wel een knipoog naar wat we thuis eten aangezien mijn reisgezelschap niet de makkelijkste eters zijn. Ook het verse stokbrood iedere ochtend gaf mij een echt vakantiegevoel. Hoe doen ze dat toch die Franse bakkers. Het stokbrood blijft makkelijk twee dagen vers terwijl het 'gewone' brood na een halve dag keihard is.
- De camping en caravan
De caravans kunnen we tegen elkaar wegstrepen, dat maakt namelijk (bijna) geen verschil. De douche in ons Franse paleisje was wel veel lekkerder wat toch elke dag voor een klein geluksmomentje zorgde.
De campings waren wel zeer verschillend. Waar we op Terschelling als enige contact de lieve oude buurvrouw hadden waar we elke dag trouw naar zwaaiden, waren we in Frankrijk omgeven door de jonge gezinnen en 'grijze hoofden'. In ons straatje zaten alleen maar Ieren en een Frans ouder echtpaar. Hierdoor hadden we de gezelligheid van mensen om ons heen, maar hadden we niet telkens het idee dat er iemand mee luisterde (wat ik wel heb op een camping vol Nederlanders). In het zwembad en de speeltuin kwamen we wel steeds dezelfde mensen tegen, Lucy maakte snel vriendjes waar ze vervolgens veel lol mee had. En hier geldt zeker een blij kind is blije ouders. Ook ontmoette ze later in de week haar eerste vakantieliefde een Iers jongetje en de taal was totaal geen obstakel voor de twee tortelduifjes.
- De omgeving en dagbesteding
Ik kan op vakantie heel onrustig worden van het gevoel dat ik elke dag iets moet doen. Twee jaar geleden moesten we rekening houden met één slaapje overdag, dus konden we er 's ochtends en 's middags op uit. Nu sliep Teun vaak twee keer (en meneer slaapt alleen in bed) dus hadden we tussen half twaalf en drie ongeveer de tijd om wat te ondernemen. En dat is precies de tijd dat alles in Frankrijk dicht is..... Na een paar dagen kon ik het gevoel iets te 'moeten' helemaal loslaten en lieten we ons gewoon leiden door de dag, heerlijk! In gesprek met de andere jonge ouders op de camping waren we hierin niet alleen en dat maakte het nog makkelijker voor mij om het te laten gaan.
Ik denk dat het weer en de camping er mede voor hebben gezorgd dat het voor mij een onvergetelijke vakantie was. Nog een belangrijk punt is denk ik dat ik dit jaar totaal zonder verwachtingen op pad ging. Van de vakantie twee jaar geleden had ik me wel een hele rooskleurige voorstelling gemaakt, die vervolgens niet uitkwam. Nu had ik me op het ergste voorbereid en kon het dus ook alleen maar meevallen.
Het wordt een hele uitdaging om een volgende vakantie weer zonder verwachtingen in te gaan of zonder angst dat het zal tegenvallen, maar voor nu geniet ik weer even van dat opgeladen gevoel en hoop ik dat vast te kunnen houden!
