Picture this

Terug in de wereld van social media op deze stille zaterdag.

Met de rust die ik kreeg van 40 dagen 'zonder', was de drive om te bloggen verdwenen, de laptop is eigenlijk alleen open geweest voor Lucy die een filmpje keek of voor online bankieren.
Heerlijk was het en ik ben absoluut blij dat ik dit heb gedaan. Na een weekje afkicken en mezelf erop betrappen dat de gewoonte van op mijn telefoon kijken toch wel erg was ingebakken, kan ik zeggen dat Facebook en Twitter helemaal uit mijn systeem zijn geweest.
Dit leidde soms tot leuke verwarringen, zo begon iemand een heel verhaal tegen mij waar ik niks van begreep, na vijf minuten zei ze 'oh maar dat weet jij natuurlijk niet'. Bleek ik voorkennis te missen die op Facebook stond, zo is FB blijkbaar een onderdeel van het gesprek geworden. Wat voor mij andersom weer heel leuk werkte, omdat ik leuke foto's kon laten zien en live de reactie daarbij kreeg i.p.v. een x aantal likes. Of een leuke uitspraak van Lucy kon delen en een echte lach kreeg te zien/horen en daar kan geen smiley tegenop. 

Afgelopen donderdag was het voor mij genoeg geweest en niet dat ik die twee dagen extra die ik had beloofd niet vol kon houden, maar omdat ik het leuke van social media weer wilde ervaren tijdens het kijken van the Passion. Ik heb enorm genoten en het heeft mij weer ontroerd. Het prachtige verhaal van de lijdensweg van Jezus, vertolkt door bekende Nederlanders. Op twitter las ik zeer uiteenlopende reacties, waar voor de één het hoofd van Jan Dulles teveel afleidde van de boodschap was voor de ander Simone Kleinsma de perfecte Maria. Wat mij het meeste raakte naast Gods enorme liefde door zijn Zoon (wat vond ik, heel goed naar voren kwam), was dat heel veel Nederlanders even in de ban waren van Pasen zoals Pasen is bedoeld, voordat morgen iedereen weer de tuin in gaat om eieren te zoeken of zichzelf misselijk eet aan een brunch of gourmet. Nou ben ik de laatste die zegt dat je daar niet van mag genieten, want ik ben ook echt niet vies van een stukje paasbrood met roomboter. Maar ik vind het ook erg belangrijk dat we ons blijven beseffen waar onze vrije dagen vandaan komen of je nou wel of niet gelooft. 

Dan mijn terugkeer in de wereld van sharen, liken, retweeten, selfies enz. Wat is er veranderd in de afgelopen 40 dagen? Ik vind Facebook, Twitter en Instagram niet leuker of minder leuk dan voor het vasten. Wel hoop ik er bewuster gebruik van te gaan maken en hoop ik dat het mij niet meer zo in beslag zal nemen. Mijn eerste voornemen is om het van mijn telefoon af te halen/laten en het alleen nog op andere schermen te gebruiken. Zo zal het niet meer het eerste zijn wat ik doe als ik wakker wordt en het laatste voor ik mijn ogen sluit, maar gewoon iets leuks tussendoor of met een kop thee op de bank.
Ook heb ik nagedacht over de omgang met foto's. In verschillende bladen/kranten las ik stukjes over het delen van foto's op internet. De foto's op Facebook heb ik afgeschermd voor alleen vrienden, maar als één van mijn vrienden mijn foto leuk vindt, kan het zomaar zo zijn dat deze foto bij een kennis van een vriend van de tante van mijn buren terecht komt. Maar is dit erg? Ook las ik een discussie over foto's van je kinderen plaatsen en had ik een gesprek met iemand die zei het heel raar te vinden als iemand via via zijn kinderfoto's zou zien. Ja dit zou inderdaad heel raar zijn, mijn jeugdfoto's staan (met veel dank aan mijn moeder) in vijf prachtige albums in de kast en er zijn maar enkele mensen die deze van binnen hebben gezien. Het klinkt zo cliché, maar tijden zijn gewoon echt veranderd. Ik geloof er niks van dat onze kinderen het ook raar vinden dat hun foto's op internet staan.  En waar ik ook over lees is angst voor verkeerd gebruik. Als je bang bent voor wat er eventueel met die foto's gedaan kan worden, kan je je kinderen net zo goed opsluiten in huis....  Maar een beetje bewustzijn kan volgens mij geen kwaad, even twee seconden nadenken voordat je in een opwelling die ene foto op internet zet.

Voor nu deze TE schattige foto's van de jongen die in de afgelopen 40 dagen zijn eerste twee tanden kreeg, een half jaar oud was, leerde rollen en gewoon de aller liefste baby van de wereld was.




(p.s. de fotograaf is beschikbaar voor shoots, neem contact op met mij voor meer info)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten