Was elke moeder maar een ouwehoer

Zoekterm: ouwehoeren
  1.  ouwehoeren
    ouwehoeren werkw.Uitspraak:   [ɑuwə'hurə(n)] Verbuigingen:   ouwehoerde (verl.tijd enkelv.) Verbuigingen:   heeft geouwehoerd (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen op een vervelende wijze of een lange tijd over iets spreken Voorbeelden:   `Als mi...
    Gevonden op http://www.woorden.org/woord/ouwehoeren
  2. ouwehoeren
    (ww) - tijdverdrijf door gebabbel
    Gevonden op http://www.collignon.tv
via encyclo.nl

Een Nederlandse vriend van mijn ouders woont  in Amerika en heeft twee Amerikaanse dochters. Ze spreken geen Nederlands, maar als je ze vraagt "weet je wat jij bent?" antwoorden ze steevast "een ouwehoer". Ik ben heel benieuwd hoe hij dit aan zijn Amerikaanse vrienden uitlegt trouwens...

Nummer twee van hierboven vind ik echt een geweldige definitie van het woord. Ik houd er ontzettend van om mijn tijd met gebabbel door te brengen. Wat tien jaar geleden nog gebabbel was over waar we uit zouden gaan, wat we aan zouden trekken en welke leuke jongens er zouden zijn, zijn nu gesprekken over hoe lang de kinderen ons hebben wakker gehouden vannacht, over waar de luiers in de aanbieding zijn en hoe je die wortelvlekken uit hun kleren krijgt. Niet iedereen zit natuurlijk in dezelfde fase, dus gelukkig gaan de gesprekken ook over mooie reizen, nieuwe liefdes en voorbereidingen voor een huwelijk. En met vrienden praat je weer over andere dingen dan met je ouders of je collega's. 
In mijn geval gaan de gesprekken met collega's vaak over gebabbel of eerder het gebrek hieraan. Sommige mensen houden meer van ouwehoeren dan anderen en gelukkig houden we er niet allemaal evenveel van en zijn er mensen met andere kwaliteiten. Naast gesprekken over bovenstaande onderwerpen zijn er ook nog de diepgaande gesprekken en aan de andere kant ruzies. Wie verbaal sterk is kan misschien makkelijker woorden geven aan zijn emoties. In de ontwikkeling van kinderen zie je vaak een fase waarin peuters snel boos worden en dan gaan gillen of schreeuwen. Vaak is dit een teken van frustratie, ze kunnen gewoon nog niet zeggen wat ze wel of juist niet willen. Zou het voor ons allemaal af en toe niet fijn zijn als er gewoon op je voorhoofd staat hoe je, je voelt, omdat het zo ontzettend moeilijk is om dit te verwoorden.

Het afgelopen half jaar was (o.a. door mijn zwangerschapsverlof) het aantal gesprekken met volwassenen voor mij nogal beperkt (gesprekken via whatsapp niet meegerekend...), maar dat wil niet zeggen dat ik mijn mond heb gehouden. Wat is het kletsen met een peuter en tegen je baby een heerlijk tijdverdrijf. De keuze van onderwerpen is niet heel uitgebreid, maar de gesprekken zijn altijd eerlijk en oprecht. Uit deze studie blijkt weer hoe belangrijk het is dat je met en tegen je kind praat! Uit (werk)ervaring weet ik dat dit helaas niet voor elke ouder/verzorger vanzelfsprekend is. Praat tegen je baby, reageer op het gebabbel van je dreumes, voer gesprekken met je peuter. Spreek vooral in je 'eigen' taal, dus ga geen moeilijke woorden omzeilen of hele korte zinnen maken. Op een gewone manier tegen kinderen praten, leert ze de structuren van de taal en breidt  de woordenschat uit. Ouders uit meertalige gezinnen vragen vaak welke taal ze het beste aan kunnen bieden. Belangrijk is om de taal aan te bieden die ze zelf het beste beheersen, de eigen moedertaal. Zo leert het kind die taal goed en kan het andere talen 'ophangen' aan de moedertaal. Ik sta soms echt met mijn mond open als kinderen tegen mij Nederlands spreken en daarna vloeiend in een andere taal tegen hun moeder, wonderlijk!
2013 was het jaar van het voorlezen, wat voor de één heel natuurlijk is (een boekje lezen voor het slapen gaan, een volle boekenkast) is voor de ander een hele hoge drempel. Voorlezen is voor de hele ontwikkeling van kinderen goed, maar zeker ook voor de taalontwikkeling. En wat een bonus als je avond na avond het verhaal van Hazeltje leest en je peuter vervolgens tegen je zegt "mama, ik hou van jou tot de maan".
Ik maakte eerst van "om de haverklap" "telkens" of "steeds weer", omdat ik wist dat Lucy dat wel zou begrijpen. Nu ben ik me weer bewust geworden dat ik gewoon "om de haverklap" moet lezen, om zo haar woordenschat en taalbegrip uit te breiden.

Voor mij is het een feest om de normale taalontwikkeling van dichtbij mee te maken. In theorie wist ik dat kinderen op een gegeven moment wel tot 7 nieuwe woorden per dag leren en nu ervaar ik dat, dat ook echt zo is. Maar het feit dat mijn kinderen misschien 24/7 logopedie krijgen geeft geen enkele garantie. Lucy is nu een echte ouwehoer, maar eigenlijk is ze pas echt begonnen met praten toen ze begon met lopen (22 maanden). Gelukkig zie ik wel dat alles wat ik daarvoor heb aangeboden ergens is opgeslagen en er steeds meer uitkomt. Liedjes zingen of verhaaltjes lezen met kinderen die nog niet praten is ook heel nuttig.


Al die digitale voorleesboeken en boekverfilmingen zijn een super leuk alternatief voor als je zelf even wat wil doen in het huishouden, je onderweg bent enz. maar geen vervanging, want je mist het stukje interactie wat zo belangrijk is.

Dus blijf vooral lekker ouwehoeren met je kinderen en geniet van al die gekke, ondeugende, ontroerende momenten. Hier een paar van onze eigen kletskous van 3jr: - mama wat is het een heerlijke dag (op het moment dat we de deur uitstappen) - ik ga met papa in een raket naar de regenboog - jij bent mijn allerbeste vriendje - "Lucy je gaat zo naar bed" anwoord: ik dacht het niet........ uuuuh dit heeft ze toch niet van Dikkie Dik geleerd.

Earlybirds

Wat voel ik mij achteraf "schuldig" over mijn gezeur dat Teun vijf dagen na de uitgerekende datum is geboren. Ja ik was het helemaal zat aan het eind van mijn zwangerschap en kon ook gewoon niet wachten om m'n kleine mannetje in mijn armen te hebben. Maar wat een wonder dat hij negen maanden in mij heeft mogen groeien en als een gezonde man ter wereld kwam. Dat ik hem direct bij me mocht hebben en zelf kon voeden.
Sinds ik Stichting Earlybirds Fotografie tegenkwam op Facebook weet ik hoeveel baby's er (veel) te vroeg geboren worden en dat dit dus helemaal niet vanzelfsprekend is. Wat een heftige periode moet dit voor de ouders zijn. Geen roze wolk en lekker thuis genieten van je pasgeboren kindje, maar elke dag op en neer naar het ziekenhuis, waar je vervolgens je kostbaarste "bezit" in een doorzichtig kastje ziet liggen, vechten voor het leven.

Met mijn handige handen kan ik deze ouders en baby's een klein beetje helpen in deze strijd. De baby's houden graag iets vast (in de buik de navelstreng) en omdat er veel snoertjes en slangetjes binnen handbereik zijn, willen ze hier nog wel eens aan trekken. De staartjes van deze knuffels bieden een goed alternatief.



En dat levert deze betoverend mooie plaatjes op. De oorsprong van deze stichting is om belangeloos foto's te maken van deze kwetsbare kindjes, om zo voor de ouders een blijvende herinnering te maken. 
In Scandinavië is het idee geboren om knuffeltjes te haken voor deze baby's. Daar in de vorm van een inktvisje. Als je op Google gaat zoeken zie je veel verschillende site's en meningen over hoe de inktvisjes naar Nederland zijn gekomen en er toen ook vogeltjes kwamen. Mijn idee is dat we allemaal voor hetzelfde doel bezig zijn en omdat er zo'n 10.000 kinderen per jaar te vroeg geboren worden lijkt geen enkel inktvisje of vogeltje mij er een te veel. 





 Dit is mijn eerste earlybirdje Bibi, vernoemd naar het dochtertje van een vriendin van een vriendin die met 32 weken totaal onverwacht geboren werd, maar nu gelukkig thuis is bij haar vader en moeder.














Haken is voor mij een heerlijk ontspannende bezigheid, dus als ik even tijd heb, pak ik mijn naald op en wie weet hoeveel vogeltjes er nog uit mijn vingers gaan komen.

Ook in mijn werk als logopedist krijg ik (meer) met deze te vroeg geboren kinderen te maken. Premature kinderen hebben een verhoogde kans op een taalachterstand. Als je het artikel leest is een volgende stap misschien wel Earlybirds met een ingebouwde zender, waarop de stem van de moeder te horen is ;-)
Het is goed om te blijven dromen van uitvindingen die onze kinderen gaan helpen zich zo goed mogelijk op hun eigen niveau te ontwikkelen. 

En als je ook zin hebt om wat bij te dragen, meld je dan aan bij de facebookgroep daar staat het patroon en alle (strenge) eisen waar deze knuffeltjes aan moeten voldoen, voordat ze bij deze kwetsbare doelgroep terecht komen. Ga het gewoon proberen, want vogeltjes die worden afgekeurd zijn voor de broertjes of zusjes van de baby's, die ook wel een houvast kunnen gebruiken in een voor hen ook heftige periode. 

We maken er een potje van..

Sinds ik mijn vader een berichtje stuurde met 'je hebt twee, -1 kleinkinderen', maken we elke keer als we het woord "gemiddelde" horen de opmerking: 'Er moeten altijd uitschieters naar boven en naar beneden zijn om tot een gemiddelde te komen'.
Die twee keer -1 sloeg op het feit dat allebei mijn kinderen qua lengte en gewicht op de -1 lijn (dus onder het gemiddelde) zitten volgens het Centrum Jeugd en Gezin (CJG), beter bekend als consultatiebureau.  Vandaag heb ik de gemiddelde leeftijd opgezocht waarop peuters zindelijk worden. Dit is 32,6 maanden voor jongens en 29,7 maanden voor meisjes volgens www.ouders.nl. Mijn dochter is wederom een uitschieter, net als natuurlijk heel veel andere kinderen, inmiddels is ze 37 maanden en verre van zindelijk.

Vanochtend begon ik heel dapper met een nieuwe poging tot het stimuleren van zindelijk zijn (training is ook volgens www.ouders.nl geen goede benaming). Alles stond klaar om er een geslaagde poging van te maken, het potje, de dweil en een schone onderbroek. Alle tips om je kind voor te bereiden heb ik de afgelopen maanden al doorlopen:
- Het potje op een zichtbare plek neerzetten.
- Je kind laten zien hoe jij naar de wc gaat en doortrekt ('Oh mama wat kan jij goed plassen zeg').
- Boekjes lezen over op het potje gaan.
-  Makkelijke kleren aantrekken, zodat ze die zelf evt uit kan doen (ik ben direct naar de Zeeman gerend om haar lievelings Minnie Mouse onderbroekjes te halen)

Lucy zelf voldoet ook aan de meeste eisen:
- Je kind heeft steeds vaker een droge luier (zelfs 's nachts is ze nagenoeg droog)
- Je kind toont interesse voor wat er uit haar lichaam komt (tot vervelends toe laten we zien wat er zich in haar luier bevindt)
- Je kind is minimaal 18 maanden...




Dan staat er nog iets over belonen... Nadat ik 1x het woord kadootje heb laten vallen, lijkt Lucy overstag. Ze gaat zitten en is niet van plan het potje te verlaten zonder dat er wat in zit. En jahoor, na 1 boekje te hebben voorgelezen roept ze 'ik kan het mama'. Ze staat op en er liggen drie druppels in het potje en ik ben apetrots. Samen legen we het potje in de wc en ze mag zelf doortrekken. Maar dan.... Als ik even wegloop (om een kleinigheidje voor haar te pakken) hoor ik 'oh nee mama alles is nat'. Best knap als je drie druppels kunt laten lopen en vervolgens je plas weer op kunt houden tot je moeder weg is. Na twee dweilbeurten en vier schone onderbroeken geef ik het op voor vandaag.

Als zwangere vriendinnen mij vragen wat voor tip ik ze kan geven zeg ik steevast: 'wat iedereen ook zegt en vindt, volg altijd je eigen gevoel, jij kent je kind het beste'. Mijn gevoel nu zegt dat het nog wel even kan duren voordat Lucy zindelijk is, want ze wil gewoon nog niet. We leven in een tijd waarin de wil van kinderen een steeds grotere rol speelt en oh wat is het moeilijk om hier als ouders een goede balans in te vinden. Als het om zindelijk zijn gaat is het een heel ander verhaal, want dit gebeurt echt pas als je kind eraan toe is.
Met alle feiten op een rijtje zou je zeggen dat er niks aan de hand is en ik het gewoon later nog een keer moet proberen, maar mijn gevoel is heel anders.
Lucy was erg laat met lopen (22 maanden bij een gemiddelde van 14 maanden), nu merk je daar niet zoveel meer van, maar het gevoel waar ik een tijd mee heb gelopen kwam vanochtend ineens weer boven. Het is als moeder gewoon niet leuk als kinderen die 6 maanden jonger zijn nog eerder lopen dan jouw kind. En al die goed bedoelde opmerkingen van bekenden en totaal onbekenden 'ik heb nog nooit een kind kruipend naar school zien gaan' kan je op een gegeven moment ook niet meer horen. 
Mijn voornemen is om mij niks aan te trekken van het ene na het andere succesverhaal van de moeders om mij heen, en me vooral geen slechte moeder te voelen als straks veel jongere kinderen dan Lucy zindelijk zijn.... Je weet hoe dat gaat met goede voornemens.

jildu.nl

Donderdag 13 februari

Vanaf nu is deze blog ook te vinden via www.jildu.nl Later meer hierover onder het gelijknamige tabblad. 


Wat heerlijk om weer eens wakker te worden met het licht dat onder de gordijnen door komt.


Dan is het na Teun z'n fles en het soppen van de keuken tijd voor een huisvrouwen momentje, samen met Loretta en een lekker zwart bakkie.


Streepjes en kraagjes dus...  (zie minifashion)


Voorbereiden voor Eskol, de tienerclub in onze kerk, zondag ben ik hoofdleiding. Het thema is roddelen, genoeg om het over te hebben dus. En ik kan mijn deskundigheid over de tong en de lippen hierbij goed gebruiken.


Een start van de zoektocht naar de oorsprong van mijn naam, we gaan terug naar 1570.


Wonen in een oude wijk, ik hou van de sfeer, maar niet van het tekort aan parkeerplaatsen. En dat je je auto dan als het keihard regent toch even op een plek zet waar hij niet mag staan omdat je geen zin hebt om drie straten te lopen en kletsnat te worden.


Ik vind het altijd zo leuk om dit kaartje te zien als ik naar mijn schoonouders rij, wetend dat ik zo naar het strand kan gaan. Dit doe ik trouwens veel te weinig.


Stapje voor stapje... uh hapje voor hapje leert Teun eten van een lepel. Nu heeft hij alleen ontdekt dat hij de lepel ook kan pakken, niet heel handig, maar wie weet leert hij dan ook sneller om zelf te eten. Voorlopig proberen we die grijpgrage handjes maar weg te houden.


Dit breiwerkje ligt al een tijdje te wachten, als hij af is krijgen jullie uiteraard het eindresultaat te zien. Ik zou het niet heel erg vinden als de sjaal daarna de kast in gaat tot volgend jaar en het dus niet meer heel koud wordt.



Ik wens jullie alvast liefdevolle dag morgen. Valentijnsdag wordt voor mij een dag zonder mijn lief, want ik ga morgenavond naar "Ladies of Soul" met vriendinnen. Zin in! Ik ben nog even opzoek geweest naar een back-up, omdat ik me nog steeds een beetje grieperig voel, maar ik hoop gewoon dat ik van deze powervrouwen kan gaan genieten morgen.



Ik ben een neushoorn

Yes ik heb mijn eerste werk(mid)dag alleen overleeft! Het was ineens weer alsof ik niet was weggeweest. Behalve dan ons nieuwe verschrikkelijke administratieprogramma. Meestal ben ik best snel met het aanleren van zulke nieuwe dingen, maar de combinatie van ruim een half jaar niet werken, snel moe zijn, ingewikkelde cliënten en heel veel invulwerk, maakt het werk nu niet echt leuker. Hopelijk heb ik niet teveel fouten gemaakt en kan ik me snel weer op de inhoud van de behandeling gaan richten..


Woensdag 12 februari


Oh oh ik voel van alles opkomen in mijn neus, holtes, hoofd en daar heb ik echt geen zin in, nu ik weer aan het werk wil. Dus neem ik de nodige maatregelen.


Vannacht heeft Teun voor het eerst in zijn ledikant geslapen bij Lucy op de kamer. dat ging de hele nacht goed, totdat Lucy om 5:50 riep dat Teun wakker was, toen hij hoestte in zijn slaap.. Die heb ik dus maar snel uit die kamer geplukt en nog even naast mij neergelegd. 
Deze wieg is nu overbodig en gaat terug op marktplaats.


Men neme: 6 TE schattige peuters, een enthousiaste dansjuf, een zaaltje en muziek.
Resultaat: Peuterdans, een hele blije Lucy en een hele trotse moeder.


"Rara wat ben ik" een heerlijk spel en super goed voor de taalontwikkeling. Ik en J.(5jaar) deden het zo dat we zij moest omschrijven wat ik was en andersom. Zij was rijst, dus ik zei 'je kan het eten' zij raadde broccoli, ik zei 'het is wit', haar antwoord: witte broccoli.....


Na het werken heerlijk gegeten bij mijn schoonouders, Lucy's standaard vraag op woensdag is of ze daar mag blijven logeren.. Tuurlijk schat, maar wel even een dikke kus!


Door storm en regen naar huis. Dat vind ik toch echt 3x niks in het donker met regen en harde wind in de auto, 3FM maakt een hoop goed met hun Zeroes Request.

Hopelijk is het morgen weer droog, zodat ik eens heerlijk zonder Lucy met Teun kan gaan wandelen.
Samen is namelijk niet echt een optie, omdat ik geen dubbele wagen kwijt kan en Lucy geen einden op haar plankje kan/wil staan.



Zin om weer te werken.

Maandag 10 februari 

De laatste maandag dat ik nog niet volledig werk. Vanaf volgende week ga ik (2,5 maand na het eind van mijn verlof) weer aan het werk.
Ik heb deze 2,5 maand nodig gehad om weer mezelf te worden, na een heftige start met Teun. Gelukkig heb ik in deze periode veel steun gehad en hoorde ik van meer moeders om mij heen dat een 2e kind echt weer een nieuwe start is, waarbij je weer een nieuwe balans moet zien te vinden.


7:00 Spotta, app waar je alle folders in kan lezen. Mijn favoriete folder is die van de kruidvat.


Lucy heeft qua uiterlijk helemaal niks van mij, maar hetzelfde kapsel kan wel!


8:30 L. afgezet bij de peuterspeelzaal, die door de bezuinigingen officieel geen psz meer is, dus eigenlijk gaat ze een ochtend naar het kdv, PIKO. Gelukkig zwaaide ze me vandaag met een glimlach uit ipv met tranen, dat maakt het toch een stuk makkelijker.


Teun zijn wortelhapje voor vanavond even uit de vriezer halen. Gister had hij twee ijsblokjes op dus vandaag gaan we voor drie.


10:00 In de lift naar ArboNed. Ëén van de twee instellingen waar je mee te maken krijgt als je langere tijd ziek bent. En in tegenstelling tot het UWV ben ik hier heel goed behandeld en voelde ik mij echt begrepen. Maar ook heel fijn dat dit de laatste keer was.



11.00 Even een kleinigheidje gekocht voor mijn zwangerschapswaarneemster Amanda die er vandaag dus echt voor het laatst is. Ik heb in mijn opbouw periode heel fijn met haar samengewerkt.



15:30 L en T zijn op maandag altijd bij mijn moeder. Meestal eten we daar ook, maar daar moeten we nog wel even boodschappen voor doen. Hier gaat het nog heel goed, maar als Lucy in haar hoofd krijgt dat ze niet meer wil zitten en eigenlijk ook niet wil lopen wordt het een hele uitdaging. Ja ik heb ook een kind wat schreeuwt in de supermarkt ;-)



Nichtje Dina komt ook nog even bij oma spelen. 
Ik ben heel benieuwd hoe dit tweetal er over een half jaar bij zit.


Het avondeten is al zeker een jaar niet Lucy's favoriet. Er gaan maaltijden voorbij dat ze letterlijk niks eet. En ja ook ik heb al van alles geprobeerd. Vandaag passen we de pedagogische strategie toe dat helpen met eten maken, doet eten. Het werkte, ze heeft zeker 5 gehaktballetjes in tomatensaus met ook nog 5 eetlepels rijst gegeten, super trots! 


Aan het begin van de avond kreeg ik bericht van een vriendin dat ze zwanger is, we hebben heerlijk een uur aan de telefoon gezeten, wat is het toch elke keer weer een feest zulk nieuws te horen.

Ik heb de dag afgesloten met een dubbele aflevering van Scandal. Een hele fijne serie op Net5 over fixer Olivia Pope die in het Witte Huis werkte en nu schandalen oplost voor heel Washington, maar zelf in het grootste schandaal verwikkeld is......

Het was een dag met van alles wat, een goed begin van deze werkweek!

Lazy sunday

9 februari

Vandaag een heeeeel ontspannen dagje thuis. Best een uitdaging om foto's te maken als je eigenlijk niks doet ;-)
De dag is omgevlogen, ik heb me geen moment verveeld en ben echt opgeladen voor een nieuwe week.


De zondag begint hier vaak met Engels voetbal, ik heb niet echt de behoefte om mee te kijken, maar het Engelse commentaar vind ik wel lekker klinken.


Mickey Mouse Clubhuis Mega Bloks. Lucy kreeg dit van ons voor haar verjaardag. Erg leuk speelgoed, mega bloks past op duplo dus dat speelt extra fijn. Het is niet in winkels te koop (tenminste niet voor zover ik weet) maar via Marktplaats heb ik dit (nieuw) gekocht.



Om 9:30 werd slaapkop Teun eindelijk wakker en als hij zijn zus ziet, verschijnt er direct een big smile op zijn gezicht en vervolgens natuurlijk ook op die van mij :-D



Tijdens de koffie de post van gisteren bekijken, een brief met opendagen van de basisscholen in Oegstgeest. Ik moet er nog niet aan denken dat Lucy naar school gaat, maar toch zullen we nu echt een keuze moeten  maken..


Voor het eerst samen met Lucy één van mijn favoriete disneyfilms kijken, gelukkig is ze niet al te erg onder de indruk van Cruella. Sneeuwwitje vindt ze ook leuk, maar de heks is op het moment toch echt te eng, dus die ligt voorlopig weer even in de kast.


11:30 'mama jij bent echt heel ziek, maar ik ga je beter maken'


Kinderen doen een middagdutje. Ik ga eindelijk eens mijn uitgroei bijwerken. Dit doe ik al tijden met dezelfde verf. Ik had nu één tint donkerder, maar omdat het toch geen winter meer wordt, ga ik maar vast voor een lente kleurtje.


Voor


Tijdens


Ik kon tijdens het inwerken precies de race van Ireen kijken.


Na. Het is geen duidelijke foto, maar ik had op deze dag toch echt geen zin om uitgebreid mijn haar in model te brengen ;-) maar de uitgroei is weg!


Deze ingrediënten husselen en we hebben een heerlijke salade.


Lucy kijkt ademloos naar de huldiging van de drie Nederlandse helden. Ze gelooft me alleen niet als ik zeg dat Willem-Alexander onze koning is. Hij mist toch echt een kroon.



19:30 nog even met mama's telefoon spelen en gekke bekken selfies maken.

Kortom een geslaagde luie zondag.

Zaterdag 8 februari Plog


Zaterdag 8 februari

Dag 2. Ik merk dat hoewel ik mijn telefoon de hele dag bij mij draag ik toch vergeet foto's te maken van sommige leuke momenten.. maar hier dus weer een greep uit mijn dag.



Na een hele week Teun nat uit bed te hebben gehaald (met kruidvat luier) nu weer een droge (pamper) nacht.... toeval of zijn de pampers gewoon echt beter.



8:45 heerlijk begin van de dag


9:30 zo nu eerst maar even zelf ontbijten


Klei is zulk leuk speelgoed, maar kan nogal wat rommel geven.. Mijn manier: een plastictasje open knippen, aan de tafel vast tapen met schilderstape, na het spelen vouw je het tasje dicht en gooi je het weg. Geen gedoe met al die kleine klei kruimels overal.






11.00 Op kraamvisite bij Ragdoll kittens Tuma en L'eau. Wat een schitterende dieren. Lucy heeft heerlijk met ze gespeeld, dus wie weet als wij ooit ook wat meer ruimte hebben....





14.00 High Tea bij Auberge de Kieviet in Wassenaar, nog voor mama's verjaardag (11 juli), tja soms gaan andere dingen voor, maar wat in het vat zit..... Het was heerlijk en gezellig om weer eens bij te kunnen kletsen zonder tussenkomst van onze (klein)kinderen.



Oom Stef en tante Fleur pasten op en oom Tijmen en tante Leonie kwamen ook nog langs met nichtje Dina, wat een gezelligheid op de zaterdagmiddag.
Waar ik geen foto van heb gemaakt maar zeker een hoogtepunt, Stef heeft vorige week zijn rijbewijs gehaald en ging vandaag voor het eerst rijden (in mijn auto) en ik zat naast hem. Allebei met klamme handjes, maar het ging goed, liet hem maar 1x afslaan en herstelde direct. Trots op mijn kleine broertje!


Ik heb niet heel veel met de spelen, maar vond het wel jammer dat ik het schaatsen heb gemist.. dit is toch een leuk plaatje.


Tandenpoetsen en natuurlijk slaan we Goofy's twee tanden niet over.


We sluiten de dag af met deze film, ook iets wat al heel lang op het lijstje stond, maar er op een of andere manier maar niet van kwam.